सोच- एक कडी

उस्ले भनेको जस्तै मलाई पनि नेपालीमा लेख्न शब्द भेटिन  छुटी सकेको थियो । हो, यो मेरो नै कमजोरी हो भन्ने नि मैले बुझेको थिए तैपनी शायद आफ्नो कम्जोरी लाई आत्म्सात गर्न यो मन जानी नजानी मानि राखेको थिएन। पागल मन न हो जहिले आफ्नो सोच लाई नै शही जो सोच्दछ, अरुले भनेको त कुनै माने नै राख्दैन भन्ने जसरी । 

बेर बेरमा लाग्दथ्यो पनि, मैले अचेल धेरै सोच्ने कसम नै खाइ सकेको थिए कि । सोच ले छिन छिनमा कुनै छोर नै नपाउने गरि दौडाइ रहन्थ्यो र म थिए कि तेसैमा बग्दै हिड्थे। कुनै बेला आँफैलाई देखी नि दिक्क लाग्दथ्यो, खै के भाको होला एस्तो भनी। तैपनी आफुलाई रोक्न नि सक्दैनथे, सायद सोच को परिधि नै तेस्तो हुन्छ – ओर/छोर न भेटिने। पंखा नै लगाएर  हिड्दथ्यो जहिले नि बिचरो। आफ्नो विवसता बुझी नि, नबुझे जस्तो गरि ।

शुभम !!
फोटो : finomaxpictures